Ne Kadar Çaba O Kadar Boş

Üst kattakiler -reklam, PR, muhasebe- biz aşağıda harıl harıl dergi yetiştirmeye çalışırken kahkahalarla gülüyorlardı. Ben, reklamcıların derginin baskıya gittiği hafta bana ilettikleri müşteri yazılarını okumaya çalışırken, grafikteki arkdaşlar da ben okudukça dizmeye ve ilanlarına devam etmeye çalışıyorlardı. Sonra gülerek aşağıya geldiler. Eveeet, ayın elemanları belli olduuu, muhasebecimiz bey notlarımızı verdiii, diye coşkuyla geldiler. Herkese artı, bana ve işini yapmayan reklamcı arkadaşa eksi…

Sen mesaiye kalırsın, her işi saniyesinde yapmak için kendini parçlarsın, kimse laf etmesin diye her şeyi kontrol edip adabınla yerinde durursun, ses etmezsin, her şeyi söyledikleri gibi yapar kurallara uyarsın, yanlışın yoktur, arkdan konuşman yoktur, şımarıklığın yoktur ama ortamın aptalı veya tembeli, hata yapanı olursun.

Hayır sen niye çalıştığın yeri aile gibi sahipleniyorsun ki? Seni sahiplenmeleri gerek önce.

Belki de aptal olduğumdan hakikaten…

Mis Kokulu da ne zaman yanımdaki arkadaşın masasına gelse ben ortamdan kaçtım. Onu da görmek istemiyorum. Zaten kendi içimde yaşadığım bir saçmalıktı. Dalga geçin benimle, ben geçiyorum şu an, ezikliyorum da. Tamam, sonra da bitsin yeter. Hislerimi içimde tutacağım. Birilerinin okuduğunu bilince, derdimi paylaşırsam azalmış gibi, mutluluğumu veya heyecanımı paylaşırsam çoğalmış gibi hissediyordum. Çok da gerek yok. Benim ağzıma sıçabilirsin sevgili okur.

from WordPress https://ift.tt/Ih8wQDN
via IFTTT

Bahçede

Bugün yemeğe geç geldi. Ben henüz bitirmemiştim ama diğer arkadaşlar bitirmelerine rağmen masadalardı. Biraz daha yedi, birbirimize laf attık öpüşmekle ilgili. Sonra ben sandalyemi alıp güneşe geçtim, gelin dedim. Önce gelmedi. Ben de masadaki tabaklarımı mutfağa yerleştirip kahve alıp bahçeye çıktım. Bir baktım benim sandalyeye doğru dönerek oturmuş. Öğle arası bitene kadar karşımdaydı, yanda diğer arkadaşlar da vardı tabii, baş başa değildik. O anlattı, ben onu inceledim. Sonra o Şaşkın kadın geldi, çıkmamız lazım diye müşteri ayağına dışarı çıkardı onu.

Bu arada, bizim kapak röportajlarıyla ilgilenen arkadaş ameliyata alınmış. Bize daha çekilen fotoğrafları ve röportajı atmadı. Ay sonunda baskıya gitmemiz gerekiyor. Bilmiyorum nolacak. Zaten istifadan falan da bahsediyordu. Bu bahaneyle işi de bırakabilir. İşi bırakırsa onun işi bana düşer. Aynı muhabirlerin işinin, web tasarımcıların işinin ve sosyal medyacıların işinin bana düştüğü gibi. Hadi onlar bildiğim şeyler. İstanbul’a gidip styling seçmek, makeup bulmak, fotoğrafçıyı ayarlamak, mekan ayarlamak, onların yemeğini vermek, sonra geri gelip kendi yoğunluğuma dönmek, fotoğraflar ha retouchtan geldi ha gelecek, onlarla konuşmak sürekli, kriz yönetimi ve çözümü. Hiç bilmem. Yapabileceğimi sanmıyorum. Canım sıkılıyor buna. Bakalım ne olacak?

from WordPress https://ift.tt/TkHbfen
via IFTTT

Gelmeyecek Sandım

Sabahki toplantıya katılmadı. Cumartesi de katılmamıştı. Herhalde bugün de gelmeyecek diye down olmuştum yine… Az önce genel müdürle beraber geldiler. Sesi bile içimdeki mutluluğun seviyesini arttırmaya yetti. Önümden geçerek odalarına gittiler. Beyaz giyinmiş, yakışmış. Siyah da yakışıyor ona. Yüzüne baktım, oysa hiç bakmadı, genelde önümden geçerken bakmıyor zaten. Sadece bulunduğum yere doğru kafasını çeviriyor ve yere bakıyor. Sonra merdivene yöneliyor. Benim masamın konumu itibarıyla ofise gelen herkesi görüyorum. Önümden geçmek zorundalar çünkü. Bir yandan iyi oluyor. Ne zaman gitti, ne zaman geldi görüyorum.

Umarım bugün hep ofiste olur… Özledim.

from WordPress https://ift.tt/oJAXz85
via IFTTT

Gel

Yarın gel, tamam mı?

Cumartesi günü ofis sensiz çok anlamsızdı. Durmak bile istemedim. Gitmek için dakika saydım. Sen yokken zaman geçmek bilmedi. İş de azdı zaten…

Fark etmeden bağlanıyorum sanırım sevgili okur. Cumartesi günü gerçekten zaman geçmek bilmedi. Oturduğum yerde ayağımı sallayıp, bacağımı zıplatıp durdum. İçimde bir sıkışma, nefes darlığı, kalp çarpıntısı, kötü bir şey olacakmış gibi bir his, sınava girecekmişim ve çalışmamışım gibi bir duygu… Öf, çok iğrençti sevgili olur. Orada 5 dakika duramazmışım gibi hissediyordum. Sanki savaş ortasında sipersiz kalmışım gibi… Fırtınalı bir havada ağaç altına sığınmışım ve her an çarpılacakmışım gibi.

from WordPress https://ift.tt/GRB1a9Z
via IFTTT

Bana da…

Şirkette çok da iyi olmayan bir çalışan var. İyi olmadığını ben söylemiyorum. Eski çalışanlar söylüyor. Onun gönderilmesini istiyorlar çoğunluk olarak. Şirkete onun adına davalar, cezalar, şikayetler gelmiş ama Mis Kokulu Kadın ona kol kanat gerdiği için kimse bir şey diyememiş. Üstü de kapatılmış hep, duyab yok. Üstüne bir de ona adam buldu, evleniyorlar şimdi falan. Niye seviyor bu kadar dedim, bilmiyorlarmış.

Bana da kol kanat gersin… Bana da sarılsın… Ne dert kalır ne tasa. O iyi bir şey dediğinde benim öz güven bir yükseliyor öfff. Bunun kendimle olması gerekir, biliyorum, o konuya girmeyelim şimdi. Bi sarılsak.

Ofisten çıkmış az önce. Göremedim, uzun uzun bakamadım.

Bir de bir şey öğrendim: Yalnızca bana kalp atmıyormuş. Yanımdaki arkadaş dedi ki, “bana da kol kanat germesi için daha çok kalp yollicam Mis Kokulu’ya. Zaten kalp atıyorıdum ama bu sefer daha çok atıcam”.

Kendimi özel sanmışım sevgili okur. Abartmışım…

from WordPress https://ift.tt/oFSur4q
via IFTTT

Ağlıyor

Ağlama… Ne oldu bilmiyorum ama ağlama, canın yanmasın…

O ağlayınca ben de çok güçsüz hissediyorum.

Şöyle bir sarılsam sana, rahatlatsam, huzur bulsan… Of.

from WordPress https://ift.tt/eZuoIqA
via IFTTT

Gülüyorum

Rüyamda gördüm seni. Benim salonun karşısındaki yüzme havuzuna gidiyormuşsun.

Aa şu an karşımdasın ama yüzüne bakamıyorum anlaşılır diye…

Sonra ben de havuza geçiyorum, seni izlerken dalıyorum ve yüz üstü yatmışken üstğme eğiliyorsun, bir öpücük yok mu diyorsun. Gülümsüyorum…

Uyanınca dedim ki, İstanbul’dan mı döndün acaba… Evet, dönmüşsün…

from WordPress https://ift.tt/rWwjZl8
via IFTTT

İstanbul’a Gitmiş

Bir etkinlik için İstanbul’a gitmiş. Çok özledim…

Sesini de neyse ki iş arkadaşlarıma attığı sesli mesajlardan duydum…

Bu arada bir rüya gördüm. Maceraya çıkmıştık, her adrenalinden sonra sarılıp öpüşüyorduk. Uyanınca onun Mis Kokulu değil de Doktor da olabileceğini fark ettim. Olsun ikisi de güzeldi. Rüyanın devamını görmek için işe geç kalıyordum neredeyse…

from WordPress https://ift.tt/vLG7r8q
via IFTTT

Eveeet

Dedim ya bir sarılsa her şey güzelleşecek diye. Bahçede oturmuş kara kara düşünürken, o ve 2 arkadaş rezene var mı diye ofis ablasına soruyorlardı. Bende var dedim, verdim.

Biraz sonra da yemek almak için ocağın başına geçtim. Arkamdan geldi ve arkamda durdu. Çayın kalanını uzattı sağıma doğru, tezgaha koydu. Bunu yaparken de çayla ilgili soru sordu sağ kulağıma doğru. Nefesini hissediyordum. 5 cm daha yaklaşsa sarılmış olacağız. Sonra ben de sağıma dönerek cevap verdim. Güldü.

Yemek yerken bana bakıyordu. Gülümsüyordu. Yemeğim bitince, iş yerinden başkasına vermediği sigarasından bana uzattı. Sen uzatırsın da almaz mıyım dedim, beraber içtik. Moralim yüzde elliden fazla iyileşti.

from WordPress https://ift.tt/9mztNa3
via IFTTT

Dokunsalar Ağlarım, Sen Dokun Çiçek Açarım

Bir sarılsan dünya renklenecek…

Aidat 1036 liraya çıkmış. Kara kara nasıl maaş yetiştireceğimi düşünüyorum. Zaten sadece kira ve fatura ödemek için çalışıyorum. Kendim için harcamaya cebimde bir şey yok. Kendim için bir şey almak benim işin lüks.

Bugün ona birkaç koli kargo geldi. Geçtiğimiz ay koli gönderenle aynı kişi. İnsanlar teşekkür ya da yürüme bahanesine koli koli malzeme alabiliyor, ben bir sakız alacağım zaman on kere düşünüyorum acaba yetişebilir miyim diye.

Harika ve mükemmel işleyen bir adalet var ülkede. Kimisi açlıktan ölür, kimisi her şeyi yapmışlıktan öldürür…

Neyse, bir sarılsa, her şeyi kutuya kapatırım da… Sarılmıyor işte.

from WordPress https://ift.tt/MVnTmYv
via IFTTT

Bugün çok güzeldin…

from WordPress https://ift.tt/QEyGUIJ
via IFTTT

Karşılaşma

Kahve almaya mutfağa yöneldim, elimde bardağım vardı. Mis Kokulu da mutfağa girmişti benden önce. Kapıya vardım, tam içeri girecekken o çıktı. Gülümseyerek baktım. Önümden, gözlerime bakıp gülümseyerek ve sonra da gözlerini kaçırarak geçti.

Dizlerin bağ çözüldü hadi bakalım…

from WordPress https://ift.tt/sVexRK0
via IFTTT

Ne Konuşuyorlardı Acaba?

Yemek sonrası bahçede güneşlenip ısınırken, o da içeride oturuyordu. Camın kenarındaydı. Bi ara içeri doğru baktım, göz göze geldik, çaktırmadan bakıyor gibiydi ama gözlerini çekmedi. Gülümsedi. Efendim, noldu der gibi başımı salladım, bakmaya devam etti. O andan sonra ısınmayı bırak, terlemeye başladım.

Çok tatlı, seksi.

from WordPress https://ift.tt/aOU5Yuj
via IFTTT

Göz Göze

Öğle yemeği vakti gelmişti. Mutfağa gittim. Ne yemekler var diye tencereleri teker teker açarken hiçbir yemeğin diyetime uygun olmadığını görüp, yemeklerin önünde dikilerek kara kara ne yiyeceğimi düşünmeye başladım. O sırada arkamdan biri geldi ve durdu öyle. Bi baktım, Mis Kokulu. Yüzüne baktım, bana baktı uzun uzun, ben de ona baktım, gülümsedi, ellerini “ee” der gibi yanlara açtı, “Siz alın, bana uygun yemek ne yazık ki yok.” dedim. Aaa, dedi, bir yemekten aldı, bahçeye geçti. Sonra bahçede topluca sohbet ederken her konuşmamda bana dönüp gülümsedi.

Kafamı geriye doğru yatırıp, sandalyeye yasladım. Bulutlara bakarken gözlerimi kapadım. Sonrası malum, hayaller… İşte, gözlerim kapalıyken bir karaltı hissediyornuşum da açtığımda yüzüme doğru eğilmiş oluyormuş, sonra etrafta kimse ve kameralar yokmuş ve dudaklarıma dudaklarıyla narince dokunuyormuş falan.

Anında hayal kurarım sevgili okur.

from WordPress https://ift.tt/tTHSbkm
via IFTTT

Yardımcı mı Oluyor O?

Bu sabah toplantıda yazılar ve haberlerle ilgili konuşuyorduk. Toplantıda Mis Kokulu kadın dedi ki, hazır stajyerler buradayken Kıvırcık da haber hazırlatsın bol bol, halledelim. Tasarımcı arkadaş da dedi ki stajyer kalmadı elimizde. Hiç mi kalmadı deyip dudağını ısırdı benimki, bana bakarak. Toplantı sonunda da “Kıvırcık, sana stajyer alayım mı, ister misin?” dedi. Tam o sırada toplantıdan çıkıyordum; durdum, yüzüne baktım, erimek üzereydim ve sadece “olur” diyebildim. Hemen telefonu eline alarak araştırmaya başladığını söyledi. Masama kadar gülümsedim durdum. Arkamı dönüp ona baka baka odama geçmek istedim ama öyle bir şey mümkün değildi tabii.

O da toplantı bitiminde önümden geçerek görüşmesi için ofisten ayrıldı.

Kalbim pıırrrrr sevgili okur!

from WordPress https://ift.tt/VSUeBDG
via IFTTT

Yakaladım

Bana bakarken yakaladım! Görüşmeden dönmüştü, elinde poşetlerle benim katımda dolandı, başımı kaldırdım arkasından bakayım diye, bana bakıyordu. Göz göze gelince hemen çekti gözlerini.

from WordPress https://ift.tt/3ouH2iE
via IFTTT