Bak düşün, 7 yıldır bu okuldayım ve onu 6,5. yılımda görüyorum sadece! Bunca zaman, varlığından haberim hiç olmadı. Ne zaman ki bir sınava girdim,onu gördüm; her şey değişti.
O da Erasmus ile yurt dışındaymış. Bir dönem uzamış, ta birinci sınıftayken. İyi ki de uzamış. İyi ki de aynı sınavlara girmişiz. Hatta iyi ki de ben okulumu 2 yıl uzatmışım!
Uzun süredir görüşmediğim arkadaşlarım sorsa bana "nasıl tanıştınız" diye, "bölüm arkadaşım ya, bizim okuldan" deyip imrendirebilirim. Çünkü insanların geneli telefona yüklenen uygulamalardan ya da internet sitelerinden birbirlerini bulup kaynaşmaya çalışıyorlar. Onun da pek sağlıklı olduğunu görmedim ben. Doğru düzgün bir şey yaşanması çok zor o şekilde.
Ben çok şanslıydım. İlk kez gördüm, çarpıldım ve hala birlikteyim... Ne büyük kısmet! Ne büyük şans. Ne büyük lütuf...
Her gece yatmadan aklımdan geçiriyorum:
Allah'ım sana binlerce şükür!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?