15 Temmuz 2016 Cuma

Bir insan, kalbini verdiği kişinin kendisine söylediği kötü sözleri nasıl unutabilir?

Seninle olmak istiyorum ama seninle mutlu değilim. Olamıyorum. Beni mutlu ettiğin kadar mutsuz da ediyorsun. Beklentilerim hep eksik kalıyor. Sana güvenmek istiyorum, hem de çok ama olmuyor. En ufak bir kötü sözün, o zamana kadar zorla verdiğim güveni anında götürüyor! Sonra her şey baştan başlıyor. Baştan güvenmeye çalışıyorum. Ve düşündüğüm şunlar oluyor:

Beni sevmiyor, seviyormuş gibi yapıyor çünkü Ankara'da kimsesi yok,çünkü bana muhtaç kaldı ne yazık ki.

Kafasındaki düşüncelerin hiçbirinde ben yokum. Ben onunla konuşmadığım zaman daha mutlu, çünkü onu dırdırlarımla rahatsız etmiyorum. Beni özlemiyor. Ne zaman gitmek istesem yapışıyor ve bana güzel sözler söylüyor, ben de kanıyorum. Gitmekten de vazgeçiyorum bu yüzden. Çünkü gidersem ya evde gerginlik olacak ya da evden çıkma derdi olacak. Birisini bulsa beni anında tekmeleyecek, çünkü zaten daha önce de yaptığı bir şey. Beni de bu sırada oyalıyor işte.

Aklımdan tek geçenler bunlar! Mutluluğu düşünemiyorum, çünkü benimle planladığı bir gelecek yok. Varsa bile benim haberim yok. Dışarı çıkmıyoruz, sinemaya gitmiyoruz, içmeye gitmiyoruz, her etkinliğimizi evde yapmak istiyor iş bana gelince, ama arkadaşlarıyla dışarıya çıkmayı gönülden istiyor. Tamam belki yorgun ve nazı bana geçiyor vs ama benim hoşuma gitmiyor.

Bana "mutlu olmayı istersen gerçekten mutlu olabiliriz" diyor. Benim hayattaki en büyük amacım mutlu olmak ve bunu bilmeyen yok! Melankoliyi, tartışmayı sevecek EN SON İNSANIM. Ama ona göre ben bu ikisine aşığım ve mutlu olmayı istemiyorum. Bu üzüyor bir. Bana samimiyetsizsin diyor iki. Kötü kalplisin dedi üç. Yalancısın dedi dört. Kincisin dedi beş. Ben bunlardan nefret ediyorum! Nasıl bunlara sahip olabilirim?! Bu şeylerden uzak durmaya da özen gösterirken nasıl böyle olabiliyorum?

O kadar ki, sanki beni bilerek ve isteyerek kırmak istiyor. Öylesine gıcık. Ben tüm bunları yaşarken ve içime atmaya çalışırken nasıl mutlu olabilirim? Bu söylenenleri unutmayı istemiyor muyum sanıyor? Hiç yaşamamış olmayı dilemediğimi sanıyor? Bunları nasıl unutabilirim?

Bir insan, kalbini verdiği kişinin kendisine söylediği kötü sözleri nasıl unutabilir?
Aşk da unutturmuyor maalesef.

3 yorum:

  1. Böyle bir hikayenin baş rol oyuncusu birgün aynı düşüncelerle ağlayarak aynanın karşısına geçer, olanlardan o kadar yıpranmıştır ki aynadaki aksi ona yabancı gelir. Bağırarak ağlarken, kimsin sen? Der ve birden ağzından şu sözler dökülür. Birgün ama çok yakında birgün çekip gideceğim göreceksin. Ve aylar sonra çıkar gider bir daha dönmemecesine...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aylar sonrasını görmek...
      Hikayeler tanıdık çünkü, değil mi?

      Sil
  2. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil

Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?