Bir ayda en az 28 gün var. 28 günün 24’ü boş geçerken bu 24 günün ilk 4 gününde ben her işimi halledip bitirirken, iş arkadaşlarım sadece son 4 gün çalışmaya başlıyorlar. Onlar da zaten işlerini telefondan halledebildikleri için -yalnızca müşteri ile konuşup onlardan yazı istedikleri için- o 4 günde bile sıkıntıya girmiyorlar; ama patronlar son 4 günün ilk gününde diyorlar ki: “Yarın baskıya verelim.”. Bunu ayın son gününe kadar söylüyorlar. Ayın son günü, yazılar önüme doluşuyor. Ertesi gün mutlaka baskıya gitmek zorunda olduğumuz için, ben ve tasarımcı arkadaşlarım, o son gün işten gece saat 12’de çıkıyoruz ve o günden itibaren 5 gün kadar ben kendime gelemiyorum. Hayır bir de, asgari ücretin üstüne pirim alarak benden daha çok maaş alıyorlar bu satışçılar aylık. Hal böylesine adaletsizken, ben nasıl çalışmaya devam edebilirim sakince? Önüme ne gelirse vurup kırasım var şu an. Hatta sağda solda gördüğüm her şeyi önüme alıp parçalamak istiyorum.
from WordPress https://ift.tt/lgXWQhm
via IFTTT
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?