İnsan, olgun ve ileri yaşlarına kadar hayatla mücadele ede ede, düşe kalka pişer. Bir de, kendisine yol arkadaşı seçer ki bu yolda ona yardımcı olsun diye.
Hayat bir taraftan güzel, bir taraftan acı. İki gün güzel giderse, 3. gün mutlaka bozulur. Bir iyilik yaparsa bir de kötülük yapar. Hiç de şaşırtmaz bu konuda. Biraz yükseltir, sonra yere vurur. Düşüşünün gücünü arttırır mutlaka. Sadistçe de bir zevk alır bundan.
Böyle olunca da karamsarlığa düşürür insanı.
Hele ki seçtiğin yol arkadaşın, hayatın seni yere düşürmesine yardım ediyorsa.
Hele ki sen merdiveni tırmanmak isterken o, senin inmeni istiyorsa.
Hele ki hayatla iş birliği yapıp üzerine geliyorsa,tepende durup sana bağırıyorsa...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?