Artık, o gözümdeki kaymalar, baş dönmesi, beyin içinde elektrik çarpması gitti. Neredeyse hiç olmuyor. Yalnız, iyileşen taraflarım olduğu gibi aynı şekilde geri dönen fakat bu sefer, aklımla üstesinden gelebileceğime inandığım şeyler de var.
Aşırı sinirliyim.
Aşırı mutluyum.
Aşırı duygusalım.
Her şeyi aşırı yaşamaya başladım. Dengesizleştim, kurtulmak isterken. Karamsarlaştım. Bu, belki de şu anki hayatımın stresinden kaynaklanıyordur, bilemiyorum. Çünkü ilaç kullandığım zamanlarda sadece mutlu olduğum şeyleri yapıyordum. Okul yok, sınav yok, gezme var, dans etme var, spor var... Şimdi her şey tam tersi. Aslında ilaç şimdi lazımmış bana. Ama belki de o zamanları öyle hissetmemin sebebi de ilaçtı.
Tiroitlerim dengelendi. Terleme, uyku hali yok artık. Nödüllerim de gitmişti en son baktırdığımda. Geri gelmezler umarım. Yalnız, hastalıkları tekrar çok takar oldum fakat kendimi telkin edebildiğim ya da birisine sorduğumda, pozitif bir şey söylerse inandığım anlar da oluyor. "Ütüyü kapattım mı?", "Kapıyı kitledim mi?" derdim yok. Daha dikkatliyim ve daha zor unutuyorum.
Örneğin; burun eti küçültme ameliyatının üstünden 25 gün geçtikten sonra burnum kanadı şakır şakır fakat "hızlı sümkürdüğümdendir herhalde" deyip, başkalarından da onay aldım ve doktora gitmedim. Ama gitmem gerekiyor. Çünkü kontrol vakti geldi. En son, çok hızlı iyileştiğimi söylemişti doktor. Son durumu öğrenmek lazım.
2,5 aydır antidepresan kullanmıyorum. Bakalım, ilerisini de göreceğiz.
merhaba,ben de ilacı bırakma sürecindeyim,internet araştırması yaparken yazdıklarına rastladım,sormak istediğim bi iki bişey var,mail adresimden bana geri dönüş yaparsan çok sevinirim.
YanıtlaSilE-posta attım.
YanıtlaSilYazdıklarını okudum, yanlis anlamani istemiyorum ama birkac elestiride bulunacagim. Oncelikle yazim tarzindan klasik herkesin yasadigi olaylari AMAN TANRİM edasiyla yansitan bir dilin ve kisiligin oldugunu farkettim. Ben de cok uzun sure 60mg Cymbalta kullandim ve belki inanmayacaksin ama, doktor gozetimi bile olmadan bir anda kestim ilaci. Evet bir anda. Dediklerine benzer seyler yasadim ama belki de 10da 1i. Kisiden kisiye degismesi cok normal, bunu anlarim ancak kendi kendini gaza getirip cevrendeki insanlari yordugunu dusunuyorum. Bazi seylerin normal oldugunu kendine anlatmayi basardiginda, bas donmesini, beyinde simsekler cakmasini sadece kendine ozgu birsey olarak gormediginde ve bir insan olarak en ufak bir aciyi bile cevrendekilere zulum edecek kadar buyutmediginde hersey daha guzel olacak, inan bana. Saglikli gunler diliyorum, umarim sorunlarindan kurtulmussundur.
YanıtlaSilTeşekkür ederim. Söylediklerinizi yapabilecek kadar güçlü olsaydım, antidepresana karşı çıkardım zaten. Böylelikle vücudumun dengesini bozacak ve zincirleme etkilere sebep olacak olan tiroit sorunuyla da asla uğraşmazdım. Her insan kendi başına çözüm bulabilecek ya da kötü bir şey olmayacağını bildiği halde kendisini telkin edebilecek kadar güçlü olamıyor maalesef. Bu yüzden destek almaya başvuruyor ki her şeyin normal olduğunu ve aslında herkeste olabildiğini görsün. Size de sağlıklı günler dilerim.
YanıtlaSil