Zor

Gideceği için çok mutsuzum.

Herkes mutsuz.
Kimse gitmesini istemiyor.

Ama onun durumu daha zor. Ailesi onu dört gözle bekliyor. Her ne kadar burada kalmak istese de gitmek zorunda. Yardım etmek zorunda... Hayat bunu gerektiriyor.

"Burada mutluyum, gitmek istemiyorum." diye ağlarken içi parçalanıyordu eminim.

Hep kendimi düşündüm. Giderse şöyle özlerim, giderse böyle olur, giderse ben kime sarılacağım falan... Bencillik ettim. Belki de böyle yaparak durumu da zorlaştırıyorum. O da istemiyor ki benden uzaklaşmak...

Gitmesini hiç ama istemiyorum.
Kal diye zorlayamam da...

Birbirimize destek olmamız, yapmamız gereken ve yapacağımız en önemli şey. Ağlama Kıvırcık, güçlü ol! Güçlü dur. Onun sana da ihtiyacı var...