Zaman zaman kendimi aptal hissediyorum ben mesela. Birisi bir şey söylüyor, tartışmaya giriyor ama hiç cevap vermiyorum. Bilmiyormuş gibi görünmek hoşuma gidiyor. Bildiklerimi söylemek istemiyorum yani.
Sonra mesela, çalışmadan sınavlarımı geçmek istiyorum ama çalışsam da geçemiyorum bazen (Sevimli hocalarıma da bağlı olabilir tabi bu.).
Beynimi kullanmak istemiyorum çoğu zaman. 25 yaşıma gelmişim, daha ne gördüysem artık, şu zamanda bile sıkıldım beynimi kullanmaktan. Yazın İspanya'ya arkeoloji kampına gitmiştim. Kazı yaptık, duvar temizledik, sıvadık falan. HARİKAYDI! Bi ara bulduğumuz katmanların çizimini yapacağımızı, ölçüp haritasını çıkaracağımızı söyledi Sara(arkeolog), mutsuzluktan bayılacaktım. Nooolur bana hesap yaptırma. Beynimi kullanmak istemiyorum ben. Amelelik yapayım, kazayım, taşıyayım!
Yani sen daha kaç yaşındasın ki beyin yoruldu a Giz?
Okumak değil, insan kaynaklarında çalışmak değil, insanlarla uğraşmak değil, hatta nazen bilgisayarla bile uğraşmakstemeyip ırgatlık yapmak istiyorum.
Bunu istediğim için de kendimi aptal hissediyorum örneğin. Zaman zaman da bi akıl hastanesinde yaşasam daha mutlu olurmuşum gibi geliyor. Sonra kendime geliyorum. Sonra yine aptallık mutluluktur deyip, beynimi kapatıyorum.
Hoş değil.
Benim bi sorunum var belli.
Zeka sadece hesap kitap degil Gözde'cim. 8 ayri zeka tipi var:
YanıtlaSilhttp://www.connectionsacademy.com/Libraries/blog/multiple-intelligences-learning-styles.jpg
Hesap kitap bunlardan sadece biri. Senin "amelelik" dedigin bile ayri bir zeka tipi yani. Internette bunun testleri var. Bakabilirsin, senin zeka tipin hangisi gorebilirsin :)
Ene! Bakıcam!
YanıtlaSil