15 Temmuz 2014 Salı

Hiçbir şey...

Sende bana dair hiçbir şeyin kalmamış olduğunu bugün anladım. Açık konuştum. Cool davranmaya çalışmadım. Ne düşünüyorsam onu söyledim. Dobra oldum. O gün sana selam vermek istemediğimi düşündüm. Canım sıkılmıştı çünkü. Karşınıza oturduğumuzu söyledin. EVET, AŞIK OLDUĞUM KADININ BİR BAŞKASIYLA OLDUĞUNU GÖRMEK İÇİN ÖYLE YAPTIM. Çünkü ben mazoşistim. Te allam.

Gördüm ki, sende geriye sadece ego kalmış. Benim sana olan sevgimin şişirdiği ego.

Hep, ufacık da olsa beni düşündüğünü düşündüm. Peheey, sen benim seni çok sevdiğimi görememişsin. Beni de tanıyamamışsın. O yazıyı görene kadar her şeyin normal olduğunu düşünmüşsün... KÖR.


Seninle, yurt dışına gitmeden önce görüşmek istediğimi ama seni öyle görünce vazgeçtiğimi söyledim. Neden diye sordun; ne değişti. Birisiyle birlikte olduğunu gördüm. Mutsuz değildin. Kendimi hiçbir yerde göremedim. Ve vazgeçtim seninle konuşmaktan. Ama senin duymak istediğin bu değildi di mi? Seni sevdiğimi söylememi bekliyordun.

Çok sıkıntılı dönemler olduğunu söylediğimde, benim günlük güneşlik mi sanki dedin, bana göre öyleydin evet. Çünkü sen beni 10 gün sonrasında unutup yeni birisini bile bulmuştun. Beni çoktan unutmuştun, hayatına devam ediyordun ve benim hissettiklerimin yüzde birini bile hissetmiyordun. Biliyordum. Seni tanıyorum. Bana karşı bir şey hissetmediğini de bilmeme rağmen bunu kalbime anlatamadım bu zamana kadar. Yurt dışına gidince kafamın dağılabileceğini söyledin. Evet, ben de bunu düşündüm.

Resmen seni sevdiğim için bana acıyarak baktın. Tam olarak anladım ki aşk, acizlikmiş. Olsun, bunlar da tecrübe oldu.

Sana sormayı unuttuğum bir şey vardı. "Hiç mi beni özlemedin?"
Gerek yok. Özlememişsin. Duymama gerek kalmadı. Suratında gördüm bu gece.


Nasıl hayatıma giren insanlar sayesinde seni unuttuysam, yine unutacağım. Zaman gelecek ki, bir kişiye sana verdiğimden daha çok vereceğim sevgimi. O zaman bitmiş olacaksın. Egon için kusura bakmazsın artık.



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?