Sabahki toplantıya katılmadı. Cumartesi de katılmamıştı. Herhalde bugün de gelmeyecek diye down olmuştum yine… Az önce genel müdürle beraber geldiler. Sesi bile içimdeki mutluluğun seviyesini arttırmaya yetti. Önümden geçerek odalarına gittiler. Beyaz giyinmiş, yakışmış. Siyah da yakışıyor ona. Yüzüne baktım, oysa hiç bakmadı, genelde önümden geçerken bakmıyor zaten. Sadece bulunduğum yere doğru kafasını çeviriyor ve yere bakıyor. Sonra merdivene yöneliyor. Benim masamın konumu itibarıyla ofise gelen herkesi görüyorum. Önümden geçmek zorundalar çünkü. Bir yandan iyi oluyor. Ne zaman gitti, ne zaman geldi görüyorum.
Umarım bugün hep ofiste olur… Özledim.
from WordPress https://ift.tt/oJAXz85
via IFTTT
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?