Antidepresana tekrar başladım.

Psikolojimin iyileşmesini bırak, iyice saçmaladı sayın okur! Elimi daha çok yıkamaya, mikroplardan daha çok korkmaya, bir yaptığımı en az iki kez kontrol etmeye tekrar başladım. Kendi kendime sürekli konuşuyorum zaten. Hastalık konusunu durmadan düşünmeye başlayınca psikiyatra gitmem gerektiğine karar verdim, çünkü dertlerimden etrafımdaki insanlar bile bıktı. Düşündüğümün yanlış olduğunu, saçmaladığımı bilmeme rağmen kendimi telkin edemedim. Arkadaşlarıma ve aileme de anlatmaktan korkmaya başladım, çünkü artık aynı şeyleri duymaktan onlar da yıldı. E ben de aynı şeyleri durmadan anlatmaktan yılmıştım.

 

Dertlerimi anlatınca ileri derecede anksiyete teşhisi konuldu. Cymbalta dışında bir ilaç vermesini rica ettim doktordan. Nedenini sordu. Tiroitlerimi bozduğunu söyledim, fakat öyle bir yan etkisi yokmuş, genetik olduğunu söyledi. Ama biliyorum Cymbalta'dan sonra ortaya çıktı tiroit rahatsızlığı. Tamam halamlarda da var ama onlarınki daha yeni çıktı sayılır. Bense 23 yaşındaydım! Doktora karşı çıkacaktım, sonra üzerinde durmamaya çalıştım. Yine de başka bir ilaç istedim. Prozac şurup verdi. Hem enerji de verirmiş, çok uyumamı da engellermiş. Bir şişe bitince de 20 mg kapsüle geçirdi.

 

8 Kasım'dan bu yana Prozac kullanıyorum. Pek bir etkisini göremedim; sadece enerjim yerine geldi ve kolay uyanabiliyorum artık. Yan etkisini de göremedim. Kontrole gittiğimde bunları söyledim, yan etkisinin olmaması iyiymiş, normal etkisi de zamanla başlarmış. Dişlerimi çok sıktığımı belirtince diş kaybının olmaması için bir de Buspon verdi. 22 Kasım'dan bu yana da Buspon kullanıyorum. İçtiğim ilk gün inanılmaz bir baş dönmesi ve mide bulantısı yaşadım. Arkadaşımdaydım, eve gelene kadar kusmamak ve düşmemek için inanılmaz ter dökmüşüm. Saç diplerim, spordan çıkmışım gibiydi. 3 gün boyunca baş dönmesi ve mide bulantısı devam etti. Şimdi de dişlerimi sıkmam yetmiyormuş gibi bir de uyurken gıcırdatmaya başladım. Dişlerimin birbirine sürtme sesine uyanır oldum.

 

Hala kendimle konuşuyorum ve hala hastalık düşünüyorum fakat artık dikkatimi dağıtabiliyorum sanırım. Ne zaman bir hayvan görsem tüm sıkıntım geçiyor o anda, ya da artık birisiyle konuşurken başka bir şey düşünmüyorum. Önceleri, insanların söylediklerine kafamı veremezdim, çünkü aklıma taktığım şeyin sonucunu almadan aklımdan atamıyordum. Hala atamıyorum ara ara ama azaldı diyorum ya. Doktor, araştırma yapmanın anksiyeteyi büyük ölçüde azalttığını fakat yanlış bilginin daha da arttırdığını söyledi. Bu yüzden artık internetten hastalık konusunda daha az araştırma yapıyorum.