Uyumaya korkuyorum

Uyuyamadım dün. Yine o sesi duyacağım diye gözümü kapatamadım. Göz kapaklarım indiği anda kalbim o kadar hızlı  atıyordu ki nefes alamadım. Bi ara ayaklarım titremeye başladı. Kalktım, dolaştım. Korkumu dindiremedim, kendimi telkin edemedim, aklımı başka yere de veremedim; arkadaşıma yazdım, o da kendi derdini anlattı. O an birisinin sırtımı sıvazlamasını o kadar çok istedim ki. Birisi bana sarılsaydı geçecekti. Eminim korkum dinecekti. Ama herkes mışıl mışıl uyuyordu, nereden bilsinler. Bilseler de niye kıçlarını kaldırıp da benle uğraşsınlar? Onlara göre bu önemsiz, saçma, konuşmaya değmez. Benim uydurmalarım ve psikolojik. Benim ağzıma sıçsınlar be!!!

Yatakta saatlerce dönüp dolaştıktan ve gözlerimi kapatmamaya çalıştıktan sonra bi şekilde uyumuşum.
Ben sana olanı da anlatayım. Dün sabah 7.30'da uyanıp 8'den 9'a kadar telefonla oynadım. Sonra inanılmaz uykum geldi. Saate de bakmıştım kaçta kalkayım diye alarm kurmak için. Tam yeni dalmışken beynimin arkasında öyle şiddetli bir ses duydum ki gözlerimi birden açıp sadece karşıya baktım!  Aklımdan neler geçti o an. Terlemeye başladım, kıpırdayamadım, yorganı oynatamadım. Bir yerime bir şey oldu korkusu bu. Bir tarafımı oynatmaya çalışsam oynamayacak gibi, kalksam kendimi yatakta göreceğim gibi. Şiddeti çok yüksek bir sesti. 8 bit oyunlardaki gibi bir şey, patlama ya da iki şeyin birbirine çarpması gibi. İki notalıydı. Bir süre sonra dalmışım. Yine bir irkilmeyle uyandım. Çok ciddi bir irkilmeydi, yatak sallandı hatta. Rüyamda,  fön makinesini fişe taktığım anda çalıştı ve ona korkmuştum. Olay bu. Geceye kadar aklımdaydı bu olay. Saran da olmadı, soran da. Bu yüzden çok stres yaptım belki de.
Uykusu olup da uyuyamamak ne korkunç bir şey.