Yine fazlasıyla üşüyorum.
Annemdeki gibi bir sevgi istiyorum; aşkı siktir ettim artık, aşk kimsede kalmamış(!). Beni uyutan, ne yaparsam yapayım beni seven, bana kızsa da sevgisi bir gram azalmayan, bir damla gözyaşımda dünyayı yıkmaya hazır olan. Ben beni ağlatmaya çalışan, üzmeyi umursamayan, sarmayan, öpmeyen, canı istediğinde gelen, söylediğimi dinlemeyip anlattığıma bakıp geçen insanlar istemiyorum artık. BEN BENİ ÜZMENİZDEN BIKTIM ARTIK! Megalomanlığınızdan, egoistliğinizden, bencilliğinizden bıktım! Herkesi düşünüp iyi olmaya, üzmemeye, gönlünü etmeye çalıştıkça karşılığında tam tersini almaktan usandım! Ne kadar meraklıymışsınız iyiliği sabote etmeye be!!! Ha pardon, iyi olan ben değilim. Sizsiniz. Siz en iyisi, en samimisi, en doğrusu, en akıllısı, en gerçeğisiniz. Ben sahteyim.
Ama merak etmeyin, yakında gerçekten öyle olacak. Allah'a yalvarıyorum ben. Alacak o içimdeki sahteliği!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?