Senin icin bir gram bile yas dokmemis bir insanin arkasindan, aylar hatta yillar gecmesine ragmen hala agliyor olman ne kadar adil?
Senin ona "nefesim" demen onun icin hicbir sey ifade etmemisse, senin hala onu dusunuyor olman ne kadar mantikli?
"Senden kopmasi o kadar zor ki!" diye haykirmasina ragmen, 10 gun sonra sana dair hicbir sey kalmamis olmasi ne kadar gercek?
"Seni cok seviyorum! Bunu yuzlerce kez soylemek istiyorum, her yerde bagirmak istiyorum ama elimden bu kadari geliyor!" dedikten sonra seni, yakinindaki adamla hemen yani basinda aldatmasi ne kadar dogru?
Sen ona sadece baksan bile icin mutluluk doluyorsa...
Ona sarilmaktan hic bikmamissan...
Onu her seyiyle kabul edip, her hatasini affetmissen...
Basini gogsune yasladiginda tum hucrelerini huzur kaplamissa...
Ona sarilmaktan hic bikmamissan...
Onu her seyiyle kabul edip, her hatasini affetmissen...
Basini gogsune yasladiginda tum hucrelerini huzur kaplamissa...
Onun seni birakmasi ve yuzune "Seni sevmiyorum Corcina!" demesi ne kadar yikici.
İcinde sana dair ufacik bir seyi bile olmayan, seni bir kere bile dusunmeyen bir insanin arkasindan, onun vermis oldugu huzuru, mutlulugu, o saf duygulari ozlemen O KADAR MANTIKSIZ Kİ...
Aklim baskasini ararken, kalbim o kadar cok ozluyor ki...
corcina'nın tasvirlerine bakılırsa mantıksız değil aslında bu insanların birbirlerini elde etme üzerine ilişki kurmaları ve sonrasında elde tutamamanın gururu düzmesinin doğal bir sonucu. başka birine ve özellikle de güvenilir sayılabilecek birine kaptırması da bu düzeni gang bang'e çevirmiş. acı damarlı, sert ve büyük. böyle bir acıyı tatmış ve halen dilinde tadı olan biri olarak corcina'nın çektiklerini bir nebze olsun anlıyor ve acısını paylaşıyorum.
YanıtlaSil