Telefonlar bizim düşüncelerimizi de mi okuyor acaba diye salak bir düşünce geliştirdim. Bir süredir kalp çarpıntım vardı, yattıkça çoğalıyordu. İnternetten hastalık araştırmamaya da söz vermiştim kendimce. Çünkü anksiyetemi çoğaltıyordu sadece. Dur ya bakacağım dedim ve Google'a yazmaya başladım: yatı...
Bana hemen arama önerdi, ben daha yazacaklarımın ilk kelimesini bile tamamlamamışken: "yatınca başlayan kalp çarpıntısı"! (Muhtemelen daha önce arattığım bir şeydi ve arattığımı silmiştim beynimden. Yeniden aratınca da çat diye karşıma çıktı sonuç.)
Bir diğer olay da şöyleydi: Eski sevgili, benim yabancı arkadaşlarımla olan fotoğraflarımı duvardan kaldırmamı istemişti, ben de kaldırıp kitap şeklindeki kumbara kasama koymuştum ve bir daha da açmamıştım. Geçenlerde aklıma geldi ve kasanın anahtarını bulup içindekileri çıkardım. Tekrar duvarıma asmak için masama koydum. Bunları yaparken tek başımayım ve konuşmuyorum. Daha sonra telefonu elime aldım ve karşıma bir reklam çıktı: Kitap Şeklinde Anahtarlı Kumbara Kasa! Ve benimkinin aynısı. Tesadüfe bak, tesadüfe bak!
Birkaç şey daha oldu böyle. Yine bir arama yapmayı düşünürken karşıma çkıverdi arama terimleri. Ama not etmediğim için konuyu tam hatırlayamıyorum.
Ya ben ayakta rüya görmeye başladım ya da aklım karışmaya başladı. Cedrina'yı aldığımdan beri böyle. Enteğesan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?