Dün akşam 9’da ofisten çıktım. O saate kadar da dergiyi kontrol ettim. GÜYA!
Birkaç tane hata buldum: ile kelimesi başlıkta büyük yazılmış, alışveriş sayfalarında ürün adı kesilmiş, kapak giysisinin altına markası yazılmamış ve birkaç küçük şey daha. En son, dergiyi matbaaya gönderdik, tam o sırada yeni bir ilan geldi. Onu da ek olarak ikinci bir maille ilettik. Sonra çıktık.
Bugün grafik tasarımdaki arkadaş bir ekran görüntüsü attı. Bir başlıktaki harfi yanlış yazmışım. Ve dergi matbaada!
E ben o eksiyi hak ediyormuşum ki! Başarısız, dikkatsiz, işini bilmeyen bir aptalım. Tabii ki eksi alırım! Tabii ki saygı görmem, tabii ki sevilmem! Doğru yaptığım bir iş mi var? Her şeyim yarım yamalak! Ben bu haldeyken kendimi ne diye seveyim, kendimi ne diye affedeyim ya da o hatamı kabul edeyim? Özel hayatımda olan bir şey değil ki. İş hayatımdaki koca bir hatam bu! Bunu geri de alamam, affedemem de kendimi! Affedilecek ya da kabul edilecek bir şey değil. Ee işimi yapamıyorsam çıkarmakta da haklıyım. Bana yol verseler hakları. İşimi doğru yapamıyorum ki!!!! Mal Kıvırcık! Tam bir malsın!
Onca saat ofiste kontrol yapıp da hala nasıl yanlış çıkarabiliyorsun?!!!!!!! APTAL!
Eski bir sevgili demişti ki bir keresinde, “Senin yaptığın işi herkes yapar.” demişti. Evet doğru, benim gibi yarım yamalak, dikkatsiz iş yapan biri bulması kolaydır. Bir tane aptal ya da gönülsüz bulursun, al sana hata dolu bir çalışan!
Gerizekalı Kıvırcık! Bir de maaş istiyorsun! O maaşı hak ettin mi acaba? Hatasız iş yaptın mı acaba?!!!!
from WordPress https://ift.tt/OeUwnhy
via IFTTT
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?