Bazen dalıyorum; ya bir gün evlenmemi hakikaten ister ve bir de adam bulursa ailem, ne yaparım?
Düşüncesi bile korkunç. İğrenç. Ondan başkasını yanımda hayal edemiyorum.
Ondan başkasıyla gelecek planlayamıyorum. Midem kalkıyor.
Şu aralar çok fazla evlilik lafı geçiyor... Bir de torun isteniyor benden!
Onları üzmek istemiyorum fakat onlar mutlu olacak diye de kendi hayatımdan vazgeçemem ki.
Nerede kaldı benim bireyselliğim?
Nerede kaldı BENİM yaşamım?
En büyük amacı mutlu olmak olan bir insanla konuşuyorsunuz. Dikkat.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?