İzmir'e doğup büyüdüğü eve gittim. Bir de odasında kaldım... O zamandan bu yana, durup durup aklıma düşer o 3 gün.
Fotoğraflarına baktım. Günlüğünü okudum. Eski defterlerini karıştırdım.
Ankara'ya döndüğümden bu yana orada geçirdiğim kısa günleri unutamıyorum. Sanki onu çocukluğundan bu yana tanıyordum. Lise hayatındaki yaşadıklarını, sevgililerini, ailesiyle yaşadıklarını, sınavlarını, arkadaşlarıyla kavgalarını, okul sonrası çıkıp parkta oturmalarını... Ben okurken o da günlüğün devamı gibi yaşadıklarını anlattı. Böyle böyle, sanki ben de onunla her şeyi yaşamış gibiydim.
Bugün onunla konuşurken, o anlar birden aklıma düştü.
Tekrar yaşadım.
Onu yaşamaya başladım.
Devam ediyorum...
Ha bir de, lise zamanlarında gittiği parkta otururken birden dudaklarıma yapışmıştı! Nasıl da heyecanlanmıştım!
Kalbim yine hızlandı bak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?