Neden?

Bir sokak üstümdeki eve gelip de beni hatırlamıyor olman nasıl mümkün?
Bundan sonra hep bir sokak yukarımdaki eve gelecek olup da beni aklının ucuna bile getiremeyecek olman NASIL MÜMKÜN?


Ben etrafıma baktığımda sadece seni görürken, senin sadece beni görmüyor olman OLASI DEĞİL ya. Olmamalı. Bir insanın kalbi bu kadar kapalı, bu kadar katı olamaz. Vicdanı bu kadar sert olamaz!

Aldatılan benim, düşünen, üzülen, özleyen benim.
Bazen düşüncelerimi, ondan özür diliyorken yakalıyorum.
Ben neden özür diliyorum?
Ben neden üzülüyorum?
Ben neden özlüyorum?

NEDEN BEN?
NEDEN HAYVANLAR GİBİ ACI ÇEKMESİ GEREKEN SENKEN, bunu ben yaşıyorum?!!

...


Beni neden unuttun be kedi?
Neden hiç özlemiyorsun?
Nasıl bir üst sokağıma gelip de mutlu olabiliyorsun?

Yakaladığımız o güzel şeyi neden parçaladın?
Suratına "NEDEN" diye o kadar uzun süre bağırabilirim ki...