Noldu da birden?

Aura'dan bahsederdik hep...

Yaşam enerjimi sömüren tek şey sevgisizlik amk. Tüm dünyaya verebilecek kadar enerjim vardı güya. Sevginin karşılığını göremeyince, geriye hiçbir şey kalmıyormuş resmen.


Severken ne mutluydum. Ne pozitiftim.
Sonra birden, beni sevdiğini sandığım zat aslında aynı  kulvarda olmadığımızı söyleyince -ki bu bir ay öncesindeydi- bende enerjiye dair hiçbir şey kalmadı.

O değil de, ne oldu da birden çekildin böyle ya?
Hani etrafa verdiğim enerjiye bayılmıştın?
Hani tüm fotoğraflarımı ezberlemiştin?
Arkamdan sarılmalar, sürekli telefonda görüşmek istemeler neydi öyleyse?

Ben sana ilgi göstermeye başlayınca hoop çektin hemen kendini.
Ben sana bağlandıkça sen aramızdaki ipe bıçak dayadın.

Süründürse miydim?
Hiçbir zaman sevgimi göstermese miydim?
SİKLEMESE MİYDİM SENİ?

Keşke öyle yapsaymışım amk.