19 Ağustos 2020 Çarşamba

Biliyorum

Yine kırılacak kalbim, biliyorum.
Sevilmiyorum, biliyorum. 
Zorluyorum, biliyorum. 

Hep ben soruyordum. Sorulmadan anlatıyordum. İlk mesaj hep benden. Meraksa sadece bende. Her şeyini öğrenmek istiyordum, istenilmeden her şeyimi döküyordum.

İfade: "Sevgililer arasında bir sürü trip, garip haller. Zaten artık sevgili olmaya karşıyım. Artık değil gerçi, şu anda. Bir süreliğine."
Anlamı: "Boşa çabalama, seni istemiyorum."

(İki gün sonra biri çıkacak karşısına; "Biz birlikteyiz Kıvırcık. Çok mutluyuz." diyecek. Biliyorum. Olay, benim istenilmenemde.) 

Kırıldım ama tabii ki belli etmedim... Neyim ki ben kırılayım sonuçta? Sevdiğim herkes beni sevmek zorunda mı? Biz bir şey değiliz ki. Yeni tanışmış iki insanız sadece. Kırılmak ne alaka yani? 

Anlatamam ki kimseye küçücük bir kalbim olduğunu ve hemencecik paramparça olabildiğini. Aptal diyorlar, güçsüz diyorlar, eziyorlar. Anlamıyorlar hassas yüreğimi. 

Bir kişi bari sevseydi beni...

Yine acıyor her yanım. Yine dopdolu gözlerim. Bazen diyorum ki, beni bu hayatta seven biri yok, ihtiyacı olan biri de yok, e ben de bir işe yaramıyorum, anca oksijen tüketiyorum.

Devamını yazamıyorum.

***
Zaten bana cevap vermesine çok şaşırmıştım. Yokmuşum gibi davranır o da sanıyordum. Nazik biriymiş, müteşekkirim görünür olduğumu gösterdiği için.

***
Bir eposta atmıştım, okumadı hiç... Ona da üzüldüm. 

***
Ne zaman yazsam, en az 1,5 saat sonra cevap geldi, 3 dakika kaldı, gitti... Beni tanımaya yönelik değildi hiçbiri. Soruma cevap vermekti... Kırmamak için tabii. Bilmez ki ben ota boka kırılan bir aptalım, gülen suratımın altında bolca hüzün var...

***
Bakalım ben yazmayınca yazacak mı diye bekliyorum. Yazmıyor tabii ki de. Bence ona sürekli yazmama da gıcık oluyor, çünkü nezaketen cevap verme zorunluluğu hissediyor ve bu durumdan hiç hoşnut değil... 

*** 
Grupta da bayağı gıcık olunan biriyim sanırım. Söylediğim takılmıyor, bana sevgi sözcüğü söyleyen olmadı, cevap verilmiyor. Söylenirim diye atmıyorlar da, kendim ayrılmamı bekliyorlar. Çıkarsam, üstlerinden bir yük kalkar, adımı da anmazlar hiç. 

**'
Ah Kıvırcık ah... Ne ezik bir insansın... Kim, ne yapsın seni? 



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?