
Doktora gitmeden hemen önce böyle bir şey yaşamam da şans oldu, anlattım hemen. Prozac etkisini hemen göstermezmiş. En az 2 ayda etkileri belli olurmuş, o nedenle devam edelim dedi ve yanına Tranko-Buskas verdi. Günde en fazla 2 kez iç ama kötü hissetmezsen 1 içebilirsin, ya da hiç içmeyebilirsin de, dedi. O ilaç gerçekten mide bulantımıi, baş ağrımı, gerginliğimi dindirdi. 2 gün kullandım sadece. Gerildikçe kullanmayı düşünüyorum.
O geçen pazar günü (5 Ocak 2020) yaşadığım durumu bir daha asla yaşamak istemiyorum. Ben artık daha değerliyim gözümde. Öz şefkatimi geliştiriyorum. Bunun için okumalar yapıyorum. Geçmişi geçmişte bırakmak, geleceğe çok takılmamak ve ânı yaşamak önemli. Şu anı yaşamalıyım.
Okuyor olduğum iki kitap var:


Bitirince yorumlarımı yazacağım.
Geçen haftalarda Pembe Fili Düşünme'yi okumuştum, hoşuma giden bir farkındalık yarattı. Kendimi sevmiyormuşum ben. Kendime çok acımasızmışım. Kendine acımacız doğrularla yaklaşan bir insan, çevresindekilere de öyle yaklaşmaz mı? Kendini sevmeyen bir birey, bir başkasını nasıl sevsin?