Geçtiğimiz yıl bugün, tam da bugün, benim canımın canı dayanamadı ve bizden ayrıldı, uçtu bulutlara kondu...
Ne çabuk geçmiş zaman. Ben olanları daha dün gibi hatılıyorum, onunla yaptığım son konuşmamı dün gibi anımsıyorum. Bir yıldır toprakla beraber, ne ara bir yıl oldu, ne ara? Acısı hâlâ taze, hâlâ yeterince ellerimi açıp, sanki her gün Tanrı'ya onun için dua etmemişim gibi. Daha üzerinden 1 gün geçmiş gibi... Canım anneannem, varsa, umarım huzurlusundur. Biz seni hiç unutmadık, her gün anımsıyoruz ve hiç ama hiç unutmayacağız. Hele ki seninle birlikte yaşayan teyzem sen hâlâ evdeymişsin gibi düşünüyor zaman zaman. 12 Haziran'da, 30 Haziran 2018'deki düğününe çok gitmek istediğin kuzenim doğum yaptı, "Anneme de haber vereyim!" diye heyecanlanıp kaldı teyzem. Sonra parçalandık... Bir torununun düğününü görmeni nasıl da isterdik, hele ki onun çocuğunu görmeni...
Senden 3 gün önce dedem vefat etti, 20 gün sonra da babaannem dedemin yokluğuna dayanamayıp yanına gitti.
Hepsini atlatmışız. Nasıl da geçmiş zaman...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?