Kötü rüyalar görmeye başladım. Nefes nefese kalmış bir şekilde uyanıyorum. Ağzım kurumaya başladı, geceleri burnum tıkanıyor, gün içinde sürekli uykum var. Cedrina'yı tek başına içerken çok güzel uuyku çekiyordum ve gün içinde uykum da gelmiyordu. Tabii bu 4 gün boyunca oldu, çünkü 4. günün sonunda Lustral'e başladım. Bugün yine bacaklarım titredi uyandığımda.
Dün gece yine sağımı solumu yokladım, bir şeyler aradım ve tabii ki de buldum. Psikiyatrım da demişti "Ararsan bulursun ki, her yerimizde bir şey zaten var, ama iyi ama değil.". Nitekim yine bir yerlerimi elleye elleye acıttım cildimi.
Aslında bu şekilde hissetmemin belki birkaç sebebi de vardır. Ailem yine baskı yaptı. Neden böyle hissediyorsun, neyin var, neden anlatmıyorsun diye. Anlatamam ailem. Anlatamıyorum size. Anlatırsam kimsem kalmaz, beni bırakırsınız...
Üstüne, koronavirüsün ülkeye kesin olarak giriş yaptığını öğrendim: Yalova, Van, Mardin ve Gaziantep başta olmak üzere. Yalova'dakini bir arkadaşımdan ses kaydıyda duydum. Ne bileyim belki de sadece panik yaratmak ya da kendilerine takipçi kazandırmak istiyorlardır.
Sonra İdlib'in gerçeğini ve videolarını gördüm bir komutan tanıdığımdan. Titredim, tüm hücrelerim titredi.
Bir de şu sporcu kişiliğinden tekrar uzaklaştım, çünkü kafayı yemiş olduğunu gördüm. Sırf rüyamın hatrına tekrar deneyeyim demiştim. O his pek güzeldi... Neyssss...
İnternetin yavaşlaması da keçili videolar izleyip kendimi rahatlatmamı engelliyor! RuPaul izleyip bulmaca çözüyorum ben de.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?