Sen diyorsun ya hani, "senden uzakta olsam da seni bırakmayacağım ama sen benden ayrılır mısın bilmem..." diye... Ben seni bırakamam ki. Bunca zaman sonra içim yine kıpır kıpır!
Ben seni bırakmam.
Sen bırakırsın ama beni... İzmir'e dönünce ailen, arkadaşların, belki eski sevgililerin sana kısmet bulmaya çalışacak ya da kısmet olacak. Artık işin de olduğuna göre evlenmen istenecek. Baskılarla birlikte artık "normal"e geri dönmek isteyeceksin. Benden uzaklaşacaksın. Ben olacakları biliyorum. Buraya da yazdım.
Böyle olmamasını o kadar çok istiyorum ki. Tanam henüz yeniyiz ama bir ayrılığı daha kaldırmak istemiyorum. Taşıyıp bir kuyuya bırakması çok zamanımı ve ruhumu alıyor... Ağlayıp ağlayıp mantığımı devreye sokarak susuyorum. Saçma sapan bir duygu içinde buluyorum kendimi.
Nolur beni bırakmasın...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bu konu hakkında bir şeyler söylemeyecek misin?