insanlar yalan söylüyorlar sanırım hakikaten. konuştuğum kişiler ya duygularını gizliyor ya da aksiyonlarını. mesela birisiyle ilgili bir şey öğrendim. ben onun kurban olduğunu düşünürken meğersem olayın içindeki diğer kişileri kurban etmiş.
bir diğeri, içindeki her şeyin bittiğini söylerken aslında her şeyin hala devam ettiğini, bir başka yolla belirtti.
ikisine de saygımı kaybettiğimi söyleyebilirim. hatta birisine gerçek anlamda gıcık oldum, kötülük yapasım geliyor. her an laf sokmadan duramıyorum.
tamam insan ilk olarak kendisini düşünmeli, kendisi ne istiyorsa ona yönelmeli fakat diğerlerine saygısızlık yapmaktan ve kolayca kırmaktan da çekinmeli. saygı olmazsa hiçbirimiz yan yana gelemeyiz, her an savaş içinde oluruz. bazı istisnalar vardı fakat insan, zaten sevdiği ya da tanıdığı biri yüzünden kırılır çoğunlukla. sevdiklerini incitmekten çekinmeyen insan karanlığa gömülür eninde sonunda ve kötülük de görür. ne kadar umursamadığını söylese de ben buna inanmıyorum. dünya değerlerinden bu kadar yoksunsanız, dünyada var olmanıza da gerek yokmuş zaten.
from WordPress https://ift.tt/z7nwhrx
via IFTTT
